TARİH
   İlçenin tarihi, Orta Asyalı Traklarla başlar. İlçe ilkçağda Trak krallıklarıyla Pers, Büyük İskender ve Büyük Roma İmparatorluklarının sınırları içindeydi. Büyük Roma İmparatoru Adriyan, Trakların kurduğu kasabayı büyütüp Edirne kalesi içine aldı. İlin ve kentin adı, bu imparatorun isminden gelir.
   İlçe, ortaçağda, Bizans İmparatorluğuna aitti. 10 yüzyıl kadar bu imparatorluğun sınırları içinde kaldı. Çeşitli Budumluların ve Haçlıların saldırılarına uğradı. 1361 yılında Osmanlı Türklerinin eline geçip gelişti. Değerli mimarlık eserleriyle donandı. 90 yıl kadar, Osmanlı kentinin başkenti oldu. Deprem, yangın ve su baskınlarından zarar gördü. Fakat yüzyıllarca düşman saldırısına uğramadı. 19.yüzyılın birinci ve ikinci yarılarında kısa süreyle, Rusların eline geçti. 20.yüzyılın birinci yarısında, Birinci Balkan Savaşından sonra, bir süre Bulgarların işgalindeydi. Birinci Dünya ertesinde, iki yıl kadar Yunan yönetiminde kaldı. Büyük Zafer ve Mudanya Ateşkes Antlaşmasından sonra, düşmanlar ilçeden ayrıldılar. Aracı durumundaki Fransız birliği Edirne’yi 24 Kasım 1922’de kente girmiş bulunan kuvvetlerimize ve valimize, 25 Kasım 1922 tarihinde teslim etti. Kente yeniden Türk bayrağının çekilişi 24 Kasım, kentin resmen geri alınışı 25 Kasıma rastlar.

COĞRAFYA
   Edirne (merkez) ilçesi, ilin kuzey yarısında ve Lalapaşa yaylası üzerindedir. Doğuda Süloğlu ilçesi, batıda Yunanistan, kuzeyde Bulgaristan ve Lalapaşa ilçemiz, güneyde Uzunköprü ve Havsa ilçeleriyle komşudur. Yüzölçümü 955 km2 olan Merkez İlçe, alan bakımından ilin 3. büyük ilçesi durumundadır.
İlçede dağ yoktur. Büyük kısmı yaylalıktır. Vadileri sığ, bunların yamaçları az eğimlidir. Ovalarının çoğu, Meriç nehri vadi tabanındadır. İlçenin büyük akarsuları, Meriç nehriyle Arda ve Tunca çaylarıdır. Üçü Tunca’ya, biri Meriç’e karışan Dört büyük deresi vardır. Akdeniz ikliminin Trakya Geçit Tipi alanındadır. Rüzgârlar daha çok kuzey yönlerden, orta şiddette eser. Yağış bakımından yarı nemlidir. Doğal bitki örtüsü, kuru ormandır. Ortadan kalkan ormanların yerinde bozkır oluşmuştur. Bozkır, tarla ve otlak olarak kullanılır.

 

EKONOMİ
   Tarımsal alanı diğer ilçelerimize göre sınırlı olan Merkez İlçe, Avrupa’ya geçiş noktasında yer almasının da etkisiyle ekonomik olarak hizmet sektörü ağırlıklıdır. 2000 yılı Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre çalışan nüfusunun % 65’i hizmetler sektöründe, % 14’ü sanayi sektöründe, % 21’i de tarım sektöründe istihdam edilmektedir.

   Genel olarak bakıldığında ilde yer alan büyük sanayi tesisleri Merkez İlçe’de bulunmaktadır. Sanayi sicili istatistiklerine göre İlde yer alan toplam 195 sanayi işletmesinin 32’si Merkez İlçe’de bulunmakta olup, bu işletmelerdeki çalışan sayısı 3.996’dır. Bu çalışan sayısı, il genelindeki bu tesislerde çalışanların % 47’sini oluşturmaktadır.